archive #012

18-03-2009

Nieuwe komende lente, nieuwe achtergrond en een klein stukje fictie.

Trein liefde

“Pardon, mag ik hier zitten.”
“Oh, ja sorry, tuurlijk.”
“Bedankt.”
Hmm, mooie jongen.
Lief meisje.
Vind me vast asociaal, mijn tas zo op de bank.
Ik ben benieuwd waar mijn boek is.
Ik ben benieuwd waar hij naar op zoek is.
Ah, gevonden.
Oh een boek? Wat zou hij lezen?
Ze kijkt naar me.
Oh shit hij zag dat ik keek
Ze heeft mooie ogen
Ergens anders kijken, lala ik kijk uit het raam.
Is ze geïnteresseerd?
Ben benieuwd hoe lang de rit nog duurt
Vast niet, heb het me ingebeeld.
Geen zin in huiswerk maken.
“Oh sorry,”
“Oh nee hoor, geeft niet.”
Shit, wat zal ze nu denken
Stootte hij expres tegen mij aan?
Ze denkt vast dat ik het expres deed
Nee, vast niet.
Nee, vast niet.
Hij heeft geen benul dat ik hier zit.
Ze heeft vast nauwelijks door dat ik hier zit.
Hij ziet er lief uit.
Jammer.
Waar zou zijn boek over gaan? Hij kijkt zo bedachtzaam.
Ze ziet er leuk uit, oh wacht, boek
Vast een heel serieus boek.
Kijkt ze nu weer?
Het zou wel grappig geweest zijn als dat expres was.
Misschien moet ik haar aanspreken.
Misschien moet ik vragen waar het over gaat.
Wie weet klikt het wel.
En daaruit eens een gesprek te krijgen.
Nee, dat vind ze vast stom.
Nee, dat vind hij vast stom.